Szkoła Podstawowa nr 1 im. Stanisława Staszica w Szamotułach

Kalendarium część I (1904-1939)

1904 r.
Władze pruskie decydują o rozbudowie szkoły znajdującej się przy ul. Kapłańskiej. Niewielki teren koło szkoły spowodował konieczność szukania nowej działki.

1912 r.

Władze Szamotuł nabywają teren pod budowę szkoły (jest to działka na której obecnie znajduje się szkoła)

1921 r.

Pierwszy polski inspektor szkolny p. Rosochowicz zapowiada budowę nowej szkoły.
1925 r.
Rozpoczęcie budowy finansowanej przez państwo polskie i powiat szamotulski (stan surowy z dachem)
1927 r.
Kontynuacja przerwanych prac budowlanych finansowanych przez władze miasta
1928 r.
Rozpoczęcie nauki 10 września w nowym budynku
1928 r.
18 września poświęcenie szkoły zwanej Publiczną Szkołą Powszechną im. Stanisława Staszica (udział licznych gości)
1928 r.
5 listopada szkoła im. Staszica stała się szkołą dla chłopców (450 uczniów), dziewczęta uczęszczały do szkoły w budynku przy ul. Kapłańskiej (szkoła żeńska). Kierownikiem obu szkół był szanowany przez wszystkich p. Leon Gierszewski
1929 r.
1 lutego Publiczna Szkoła Powszechna im. Stanisława Staszica staje się szkołą męską, a szkoła żeńska przy ul Kapłańskiej zostaje nazwana Publiczną Szkołą Powszechną im. Marii Konopnickiej (każda ma swojego kierownika)
1929 r.
W wakacje rozpoczęto budowę sali gimnastycznej trwającą rok. Sala pełniła również funkcję sali widowiskowej, konferencyjnej, miejsca zebrań z rodzicami.
1929-39 r.
Szkoła przeznaczyła jedną izbę dla oddziału niemieckiego, który podlegał jej w sprawach szkolno-administracyjnych (uczęszczało 58 dzieci niemieckich, nauczyciele polscy uczyli polskiego, historii, geografii)
1938 r.
W trakcie wakacji gruntowny remont szkoły: malowanie, naprawa centralnego ogrzewania)
1939 r.
Radiofonizacja szkoły. 5 lampowy radioodbiornik ofiarował zarząd miasta.

WSPÓŁPRACA Z RODZICAMI

  • wywiadówki i prelekcje często głoszone przez lekarzy inspektorów higieny (bywały w niedzielne popołudnia)
  • akcje dożywiania dla sierot i dzieci biednych których było bardzo wiele. W 1933 r. pomoc dla 277 dzieci, 5 lat później w 1938 r. pomoc dla 214 dzieci
  • akcje społeczne z których dochód był przeznaczany na podręczniki, podarunki praktyczne np. czapki, słodycze na gwiazdkę (wszystkie dzieci)
  • pomoc rodziców przy sobotniej kąpieli dzieci młodszych. W 1937 r. po badaniach lekarskich uruchomiono na nowo natryski szkolne. Kąpiel nadzorowali nauczyciele, biedne dzieci otrzymywały ręczniki i mydła i z Koła Rodzicielskiego.

Z ŻYCIA SZKOŁY

1931 r.
Dzień Pieśni służący krzewieniu pieśni polskiej (w pozostałych latach łączono go często z Dniem Matki)
1929 r.
Wycieczka dzieci na Powszechną Wystawę Krajową w Poznaniu (wyjazd dzieci biednych i pilnych opłacił Inspektor Szkolny)
1930 r.
Przedstawienie "Orlęta" o Orlętach Lwowskich
1933 r.
Wystawa szkolna "Przypatrzmy się swoim dzieciom". Eksponaty wykonane przez dzieci z klas 1-7
1935/36 r.
Szkołę ukończyło 62 uczniów z czego 21 przeszło do gimnazjum (dzieci zamożne), 41 zaczęło się uczyć zawodu. Wielu uczniów nie kończyło z różnych powodów klasy VII. Dla nich organizowano w szkole kurs Oświaty Pozaszkolnej
1938/39 r.
W tym roku szkolnym szkoła posiadała 14 oddziałów (wyłącznie chłopcy), uczyło się w nich 674 chłopców (oddział niemiecki był koedukacyjny). W szkole pracowało 13 nauczycieli łącznie z kierownikiem.
Każdego roku szczególnie uroczyście obchodzono święta państwowe:
Dzień Niepodległości
3 Maja( w programie: śpiew ogólny pieśni patriotycznych, deklamacje, chór szkolny, odczyty, defilady, etc.)